Oudernamiddag - 25 oktober 2015 - Terugblik

Zondagnamiddag, 25 oktober 2015. Onze derde najaars-workshop. Het was een bewolkte herfstdag, maar gekleurde bladeren, zachte temperaturen en de typische geur van de herfst maakte er een mooie dag van. We vonden elkaar op een mooie setting in Gent. De laatste 100 meters in de herfst naar de locatie zorgden voor een aangename, rustige en veilige sfeer.

We mochten die namiddag het verhaal horen van Gina, een bewust alleenstaande moeder, en haar 10-jarige zoon Jake. Ze vertelden honderduit over een kinderwens als alleenstaande, de beslissing om deze wens in te vullen dankzij een donor, de behandeling, zwangerschap en geboorte. Het was mooie te horen hoe ze dit samen met familie en vrienden heeft beleefd. Ook de vragen die zowel Gina als Jake vanuit hun omgeving kregen en hoe ze deze beantwoorden kwamen aan bod.

Hun verhaal kent een volledig andere context, aangezien het hele proces, van een wens naar een kind tot ver na de geboorte, zich afspeelde in de Verenigde Staten. Donatie was toentertijd anoniem. Twee jaar na de geboorte van Jake werd de anonimiteit opgeheven. Ook al was de de donor anoniem, als wensouder krijg je een heel gedetailleerde profielschets van de donor. Naast een fysionomische beschrijving van de donor (tot de vorm van de ogen en de omtrek van de pols), was er een psycho-sociale schets van de donor. Het laat de wensouder, en later de kinderen, toe om een beeld te krijgen van de donor en om een keuze te maken waar men zich het best bij voelt. De donor wordt ook unieke geïdentificeerd in het centrum. Door deze unieke identificatie, en moderne communicatiemiddelen, vinden ouders en gezinnen elkaar en ontstaan er nieuwe banden. Gina en Jake hebben op die manier over heel de Verenigde Staten, en enkel erbuiten, een 25-tal (half)broers en -zussen leren kennen. Gina gaf toe dat, diegene die actief contact onderhouden, voor een groot deel gezinnen zijn van alleenstaande en/of lesbische koppels zijn. Gezinnen van hetero-koppels lijken - een subjectief gegeven - minder geneigd om deze banden aan te halen.

Dit verhaal maakt onze blik rijker op het leven, voelen en denken van gezinnen gevormd dankzij donorgameten. Hoe verschillende de uitgangspositie is, we herkennen gelijkaardige vragen, vreugdes, moeilijke momenten en het zoeken naar de beste weg voor ieder van ons.

Als vzw waren we blij ook nieuwe gezichten te mogen zien. We hopen dat het ook voor hun een leerrijke namiddag was en hopen hen snel terug te zien! Er was een mooie mix van ouders en wensouders en nadien waren er nog mooie gesprekken onder elkaar. Op die manier hebben we de leerrijke namiddag goed kunnen afsluiten en kijken we uit naar een volgende dag!